Με βάση την ολιστική αντίληψη ότι η φύση και ο άνθρωπος αποτελούν ένα οργανικό σύνολο, από τα αρχαία χρόνια στην Κίνα καλλιέργησαν διάφορες ενεργειακές πρακτικές.Σε αυτές ανήκουν το Τάι Τσι Τσουάν και το Τσι Κουνγκ.
Αν και η καταγωγή τους διαφέρει (το μεν Τάι Τσι προέρχεται από τη μαχητική παράδοση το δε Τσι Κουνγκ από τη θεραπευτική), μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία. Δεν απαιτούν κάποιο ιδιαίτερο επίπεδο φυσικής κατάστασης και ικανότητας, δίνουν ίση αξία στην ακινησία και την κίνηση, αντιλαμβάνονται το σώμα σαν ένα σύνολο που περιέχει ζωτική ενέργεια ή όπως το ονομάζουν Τσι.
Η ενέργεια αυτή κυλάει μέσα σε συγκεκριμένους διαύλους, τους μεσημβρινούς και η βασική λειτουργία των ασκήσεων είναι να εξασφαλίσουν ώστε να συμβαίνει η ροή ανεμπόδιστα και σε μια διαρκή εναλλαγή μεταξύ των δύο ποιοτήτων, του yin και yang.
Η εργασία αυτή καλλιεργείται τόσο με ακίνητες στάσεις όσο και απαλές κινήσεις, σχεδόν χορευτικές, αδιάκοπης ροής, που απελευθερώνουν το σώμα από την ένταση και την ανησυχία.
Μια ακόμη βασική αρχή που τις διέπει είναι η αποδοχή ότι η σωματική υγεία είναι αλληλένδετη με τη συναισθηματική και τη διανοητική. Έτσι η χαλάρωση και το δυνάμωμα του σώματος είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούν να ολοκληρωθούν τα υπόλοιπα επίπεδα της ζωής. Σώμα ήσυχο σε εγρήγορση, καρδιά ανοιχτή και γενναιόδωρη, νους διαυγής, γαλήνιος.
Οι βαθύτερες πλευρές της άσκησης είναι αφιερωμένες στην αποκατάσταση αυτής της αίσθησης της ολότητας που τόσο εύκολα χάνουμε μέσα στην ένταση των καθημερινών δραστηριοτήτων.
Είναι μια θεραπευτική διαδικασία που ξεκινά με την αναγνώριση των προτύπων της ανισορροπίας και της σύγκρουσης που έχουν συσωρευθεί μέσα μας. Με την διαρκή και συστηματική άσκηση προσφέρουν έναν τρόπο ανασυγκρότησης της ύπαρξης διδάσκοντας πώς να αφεθούμε, να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς μας και να ανακαλύψουμε ξανά την ευαισθησία και τη γαλήνη. Μέσα από την αδιάκοπη εκλέπτυνση της αντίληψης, την ποιότητα της ηρεμίας και τη διεύρυνση της συνειδητότητας, ο ασκούμενος μπορεί να εξερευνήσει και να συνδεθεί με το δυναμικό του.
